Bloot Bot

Het ligt reeds een tijdje achter ons, het “Fons Pereos”.
De koningin ligt nog heel even onder ons, hoewel ze ons in haar eigen gedachten
reeds heeft verlaten. Hopelijk, en waarschijnlijk, vindt ze de rust die ze
verdient.

Terwijl de VRT vanavond, in de schaduw van haar
sterven, moeite deed om het imago van vrome preut, dat de omroep zelf heeft
helpen fabriceren, wat te nuanceren, kon de spreekbuis van dienst het toch niet
laten om even terug te duiken in de “Fons Pereos” episode.

Immers, “Fabiola” (de mensen bij hun titel noemen is
voor vermeende bv’s al lang een brug te ver) had toch moeten weten dat, hoewel
alles wettelijk was verlopen, zulk fonds “moreel” niet te verantwoorden was. De
royalty-watcher-van-dienst, een achtenswaardige en sobere versie van de meer
mediatieke schimmenjagers, duidde de commentaar van de onedelachtbare Terzake
voorman op voorbeeldige wijze.

Zo veronderstelde hij, mijns inziens zonder enig
risico om zich te vergissen, dat de Koningin zelf wel niet zeer beslagen zou
zijn geweest in het opzetten van financieel voordelige constructies?! Pientere advocaten zouden
dat wel bedacht hebben? Trouwens had ze niet snel beslist, toen zij de immoraliteit
ervan, godsdienstig belicht door de media die mede “de mensen, het volk” vertegenwoordigen,
inzag? Onmiddellijk had ze het beslist, maar toch bleef de media-smet..

Is het dan niet vreemd en ietwat wraakroepend dat, nu de dame stilletjes is heengegaan, doch amper wat kouder geworden, men
bij de VRT toch nog is gaan focussen op dat éne piepkleine feitje – een pruts nota bene in een groot leven ten dienste van de Belgische Staat?

In het licht van dit verhaal is er trouwens slechts
één vraag pertinent: als de wetten die zulke constructies toelaten (wetten waar
moraliteit mag verondersteld worden inherent aan de regelgeving te zijn) niet
door rijke mensen mogen worden gebruikt, voor wie zijn diezelfde wetten dan feitelijk
gemaakt en goedgekeurd? Voor de armen?

Eerder dan een “misschien moreel misstapje” van een
overleden koningin in de schijnwerper te plaatsen, zouden de media er goed aan
doen om de politici en hun vele smerende trawanten te viseren met pertinente
vragen over het waarom van zulke wetten, en wie er gebruik van maakt! Het zal
toch ook niet alleen Rudy De Leeuw geweest zijn die de notionele
interestaftrek voor eigen privégewin heeft toegepast?

Requiescat in pacem, Regina Fabiola – Fons Regis.

Grimburger, 5 december 2014

Twee nieuwsknipsels
trokken vandaag mijn aandacht.

Op de radio hoorde ik vanmorgen dat vele werkende mensen die het financieel moeilijk hebben wegens serieuze ziekte, de
“Verhoogde Tegemoetkoming”, waardoor hun medische kosten de facto
worden verlaagd, mislopen. Men kan zich afvragen waarom de
overheid, als ze zulke bijstandsregeling in het leven roept, er ook niet kan
voor zorgen dat de rechthebbenden daarover op passende wijze worden ingelicht en de betoelaging tevens daadwerkelijk ontvangen!?

De “inspecteur” van de radio is daaromtrent op zoek gegaan naar meer duidelijkheid. Hij kwam snel terecht
bij de “bevoegde functionarissen”. In België zijn dat de
mutualiteiten – geen echte staatsambtenaren dus, maar wel politiek-gekleurde bedienden tewerkgestekd in wat
we, gedoogzaam, het middenveld noemen. Blijkbaar krijgt dat middenveld,
begrijpelijkerwijze, geen informatie over de actuele,
courante financiële toestand van eventuele rechthebbenden: zij hebben recht op
verhoogde tegemoetkoming maar de mutualiteit weet het eigenlijk zelf niet. Met
andere woorden Vadertje Staat werkt een regeling uit die, zo blijkt, voor een
heel groot deel van de (hopelijk belangrijkste) doelgroep dode letter blijft.

Of toch niet? Welnu, de dode letter is blijkbaar vooral van toepassing voor de mensen die werken
en ziek worden. Voor diegenen die niet werken, werkt de wet perfect. Wie
bijvoorbeeld een leefloon ontvangt, kan op beide oren slapen: de procedure
loopt volledig automatisch. Met een beetje cynische bijklank kan men stellen
dat de Belgische Staat liever de niet-werkenden bij ziekte helpt, dan de
werkwilligen. Straf!?

De tijd brengt raad want gelukkig zorgt de evolutie in de maatschappij ervoor dat dit euvel gaandeweg
wordt verholpen. Immers, in “De Tijd” lees ik vandaag dat “vele
Belgen in gezinnen leven waar weinig wordt gewerkt”. Het moge duidelijk
zijn dat de “Verhoogde Tegemoetkoming” straks helemaal automatisch
voor meer mensen in voege zal treden. En met het verhoogde volume
aan ‘zorgtrekkenden’ pikken de mutualiteiten, ook nog een graantje mee voor de administratie
ervan! Goed voor het middenveld! Toch?

België is waarlijk een luilekkerland.

Grimburger, 4 november 2014