Bloot Bot

Zo herinner ik me het dilemma dat een man toelichtte
in verband met zijn geslacht. Ik reed naar de kust en luisterde, onwillekeurig,
naar “De Madammen”. Samuel vertelde over zijn jeugdig gevoel van mannelijkheid,
met vrouwelijke seksuele attributen.

Zijn verhaal bracht me een kleine dertig jaar terug,
naar mijn kantoor met Marc, denk ik. Hoewel ik hem slechts af en toe had
ontmoet kwam hij me opzoeken om me iets te vertellen over hemzelf. Toen hij
aarzelend een verhaal afstak over een kleine jongen die vrouwenkleren wou
aantrekken, doe zich eigenlijk als vrouw voelde, zonk ik, ietwat verstard,
achterover in mijn stoel. Hij had mij – van alle mensen in het kantoor –
uitgekozen omdat hij zijn verhaal aan iemand kwijt moest en omdat hij dacht dat
hij me daarin zou vertrouwen. Hij gaf aan dat hij zich zou laten opereren, een
andere naam nemen en ergens anders een job zoeken, als vrouw. Hij realiseerde zich
daarbij dat, in die tijd, zijn huidige welbetaalde betrekking behouden onmogelijk
was.

Ik heb zijn vertrouwen nooit beschaamd en het gesprek
is me altijd bijgebleven als een anker in de tijd dat me genoopt heeft om
sommige vanzelfsprekendheden niet als zodanig te bekijken. Marc was er diep en
eerlijk van overtuigd dat hij eigenlijk een vrouw as in een mannenlichaam. (Op
dat ogenblik was mijn enige kennis van ‘transseksualiteit’ verbonden met een
groep straattravestieten…… in Athene, die ik trouwens niet als mannen-in-vrouwenkledij
had herkend).

Samuel’s getuigenis bracht het gesprek met Marc helemaal
terug. Ik hoop dat Marc inmiddels even “geslaagd” is in zijn opzet als Samuel,
die nu een gelukkige vijftiger blijkt te zijn. In de dertig jaar sinds mijn “vertrouwelijk
gesprek” hebben we als individu en maatschappij heel wat meegemaakt. Bij Samuel’s
verhaal bleef ik zitten (uiteraard, want in de wagen tegen 120km/u) met drie
vragen: 1) als een mens, op jonge leeftijd, “denkt” dat hij de verkeerde geslachtsorganen
heeft, waarom vraagt niemand zich af of er aan zijn hersenen niets kan
gewijzigd worden?, 2) wat is het biologische mechanisme dat dit euvel
veroorzaakt?, en 3) wat is dan “het verschil” tussen mannelijke en
vrouwelijke hersens?

Ik heb voor geen enkel van die vragen een antwoord,
maar vind het merkwaardig dat de media (en, voor zover ze afhankelijk zijn van
goedgezinde media, de wetenschappers) deze vragen niet stellen. Vreemd, want
zou het niet makkelijker zijn om enkele pillen te nemen zodat de hersenen zich aanpassen
aan het lichaam? Zoeken wetenschappers vandaag naar zulke pillen of aanvaarden
we gewoon dat de hersenen het geslacht bepalen, en niet de fysiologsiche mekaniek?

Uiteraard vraag ik me ook af waarom hersenen zo
bepalend, en leidend, zijn in geslachtsbestemming. Een afgeleide vraag is
relevant ten aanzien van de feministische beweging: zou het kunnen dat de
vrouwen die voor zichzelf (traditionele – wat dat ook moge betekenen) mannenrollen
opeisen eigenlijk mannelijke hersenen hebben zonder malcontent te zijn over hun
lichaam of dat fysiologisch aspect, om wat voor reden dan ook, niet ervaren of
onderdrukken? In die context kunnen ook mannen vrouwenrollen verkiezen. Trouwens,
wat mankeert er dan aan een homoseksueel dat ervoor zorgt dat hij of zij zich
niet laten opereren? Waar liggen al deze grenzen?

De wereld is vol verscheidenheid. Marc en Samuel ervoeren
hun complexe seksualiteit als een probleem
en hebben stappen ondernomen om die ondraaglijk spanning op te heffen, Wanneer
zal de wereld in staat zijn om op deze genetische problematiek meer licht te
werpen?

Grimburger, 15 april 2014

Het lijkt erop dat het zuilendebat in België uitdraait op een titanenstrijd. Over frauduleuze en criminele feiten die ze in dit land gebpleegd hebben (en wellicht plegen) moet een politiek-onafhankelijk gerecht zich uitspreken. Over de verantwoordelijkheid van de bewindvoerders van de zuilen ten aanzien van hun leden echter, is het gerecht niet aan zet, wel diegenen die door hun leiders “in de wind” zijn gezet. De spaarders van Arcofin, bijvoorbeeld, kunnen daarover meespreken: zij hebben niet wetens deelgenomen aan riskante financiële spelletjes, maar hun bazen zeker en vast wel!

Wat verbazing, en ook walging opwekt, is dat de bonzen van de zuilen wetens en willens de waarheid geweld aan doen. Hoe anders kunnen wij de disinformatieve en onverkwikkelijke reacties van ACW leiders verklaren in Visie van 4 april?? De beschuldigingen, die Peter Dedecker uit in zijn boek over de zuilen van de zelfbediening, interpreteren zij in onmiskenbare bewoordingen als zou dit een aanval zijn tegen de vrijwilligers van de beweging!

Niets is minder waar: Dedecker viseert niet de mensen die zich belangeloos en onbetaald inzetten, maar ongetwijfeld wel de bonzen-profiteurs die aan de touwtjes trekken. Dat deze dames en heren zichzelf in hun verdediging nog beroepen op christelijkheid tart zelfs de verbeelding van elk weldenkend mens, gelovig of ongelovig.

Dat de zuilen in België in de eerste plaats zelf(be)dienend zijn om zodoende politieke en sociale macht te consolideren (en de Belgische particratie tot staatsgodsdienst te verheffen) bleek reeds duidelijk uit studies van de jaren zeventig. Hun maatschappelijke macht is sindsdien enkel nog versmachtender geworden. De uitgebreide top van de talloze tentakelorganisaties leiden op kap van hun leden-vrijwilligers en met medewerking van de staat, waarvan ze stelselmatig gelden afromen, een luilekker leven – hoogdunkend, zichzelf rechtvaardigend en zonder genade,een leven dat sterk doet denken aan dat van totalitaire bonzen, van vadsige koningen voor wie hun onderdanen schamele pionnen zijn in hun zelfverrijkend schaakspel.

Het zijn inderdaad net die heerschappen die hun eigen vrijwilligers als schild misbruiken tegen terechte kritiek van buitenaf. Het past helemaal in het historische plaatje van de “bonzencultuur” en van harteloosheid. In hoeverre diezelfde personen de organen van het staatsapparaat misbruiken, hetzij aan de kant van “het krijgen”, hetzij aan de kant van “het beschermen” blijft een open vraag. Wellicht is het een vraag die geen antwoord kan krijgen tot de zuilen, hetzij door een Samson, een David of desnoods een Goliath, omver worden geworpen.

Grimbergen, 7 april 2014